ਪਿਆਰ ਇੱਕ ਐਸਾ ਜਜ਼ਬਾਤ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਲਫ਼ਜ਼ਾਂ ਵਿਚ ਬਿਆਨ ਕਰਨਾ ਆਸਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਇਸਨੂੰ ਦਿਲੋਂ ਦਿਲ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦਾ ਹੁਨਰ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਇਸ “80+ ਲਵ ਸ਼ਾਇਰੀ ਇਨ ਪੰਜਾਬੀ (ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ)” ਦੇ ਸੰਘ੍ਰਹ ਵਿਚ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਹ ਸ਼ਾਇਰੀਆਂ ਮਿਲਣਗੀਆਂ ਜੋ ਪਿਆਰ ਦੀ ਮਿੱਠਾਸ, ਤੜਪ, ਇਜ਼ਹਾਰ ਅਤੇ ਵਾਅਦਿਆਂ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ ਵਿਚ ਬੇਹਤਰੀਨ ਢੰਗ ਨਾਲ ਬਿਆਨ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਸ਼ਾਇਰੀ ਰਾਹੀਂ ਕਹਿਣੀ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਇਹ ਸ਼ਾਇਰੀਆਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਬੇਹਤਰੀਨ ਢੰਗ ਨਾਲ ਦਰਸਾਉਣ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਰਨਗੀਆਂ।
Love Shayari In Punjabi 2 lines
ਰੰਜਿਸ਼ ਹੀ ਸਹੀ, ਦਿਲ ਹੀ ਦੁਖਾਣੇ ਲਈ ਆ,
ਆ ਫਿਰ ਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਜਾਣੇ ਲਈ ਆ।
ਪਹਿਲਾਂ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਫਿਰ ਇਕਰਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ,
ਮੁਹੱਬਤ ਵੀ ਇਨਸਾਨ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਤਤਲੀਆਂ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ ਮੇਰੀ ਕਿਤਾਬ ‘ਤੇ,
ਜ਼ਿਕਰ ਆਇਆ ਜਦੋਂ ਤੇਰਾ ਦਾਸਤਾਨਾਂ ਵਿੱਚ।
ਮੁਸਾਫ਼ਰਾਂ ਤੋਂ ਮੋਹੱਬਤ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰ ਪਰ,
ਮੁਸਾਫ਼ਰਾਂ ਦੀ ਮੋਹੱਬਤ ਦਾ ਏਤਬਾਰ ਨਾ ਕਰ।
ਫਿਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਇਹ ਬਾਜਾਰ-ਏ-ਦਿਲ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣਾ,
ਖਰੀਦ ਲीजੀਏ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਲਾਮ ਆਖਰੀ ਹੈ।
ਜੇਕਰ ਤੇਰਾ ਸਵਾਲ ਹੁੰਦਾ ਕਿ ਸੁਕੂਨ ਕੀ ਹੈ,
ਅਸੀਂ ਮੁਸਕਰਾ ਕੇ ਤੇਰੇ ਦਿਲ ‘ਤੇ ਸਿਰ ਰੱਖ ਦੇਂਦੇ।
ਇਹ ਇਸ਼ਕ ਮੋਹੱਬਤ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਸਾਹਿਬ,
ਜੋ ਸ਼ਖ਼ਸ ਆਜ ਤੇਰਾ ਹੈ, ਕਲ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਹਰ ਸ਼ਖ਼ਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਇਸਤੇਮਾਲ ਕੀਤਾ ਮੈਨੂੰ,
ਅਤੇ ਮੈਂ ਸਮਝਦਾ ਰਿਹਾ ਲੋਕ ਪਸੰਦ ਕਰਦੇ ਹਨ ਮੈਨੂੰ।
ਤੁਸੀਂ ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਪਕੜ ਲਿਆਓ,
ਮੈਂ ਖੰਜ਼ਰ ਤੇਜ਼ ਕਰਦਾ ਹਾਂ।
ਹੋਸ਼ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਖ਼ਬਰ ਕਿਆ, ਬੇਖੁਦੀ ਕੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ,
ਇਸ਼ਕ ਕਰੋ ਫਿਰ ਸਮਝੋ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਕੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ।
ਆਜ ਫਿਰ ਕੀਤੀ ਸੀ ਮੋਹੱਬਤ ਤੋਂ ਤੋਬਾ,
ਆਜ ਫਿਰ ਤੇਰੀ ਤਸਵੀਰ ਦੇਖ ਕੇ ਇਰਾਦਾ ਬਦਲ ਗਿਆ।
ਮੁਝ ਨੂ ਮਾਰਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਨਫ਼ਰਤਾਂ ਨਾਲ,
ਮੁਝ ਤੇ ਮੋਹੱਬਤ ਦਾ ਅਲਜ਼ਾਮ ਸੀ।
ਮੈਂ ਨੇ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰ ਜਾਣ,
ਜ਼ਖ਼ਮ ਹੀ ਜ਼ਖ਼ਮ ਭਰ ਗਏ ਮੁਝ ਵਿੱਚ।
ਅਸੀਂ ਪਲਟ ਕੇ ਕਿਸੀ ਸੂਰਤ ਵੀ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੇ,
ਅਸੀਂ ਘਰ ਤੋਂ ਨਹੀਂ, ਦਿਲ ਤੋਂ ਨਿਕਾਲੇ ਗਏ ਹਾਂ।
ਬਸ ਇੱਕ ਸ਼ਖ਼ਸ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦੀ ਮੋਹੱਬਤ ਹੈ,
ਨਾ ਉਸ ਜਿਹਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਨਾ ਉਸ ਦੇ ਸਿਵਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਤੁਝ ਨੂੰ ਦਾਵਾ ਹੈ ਮੋਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਗਿਰਫਤਾਰੀ ਦਾ,
ਲਾ ਦਿਖਾ ਪਾਉਂ ਮੈਂ “ਜ਼ੰਜੀਰ” ਸਾਡੇ ਜੇਹੀ।
ਮੈਂ ਆੱਜ ਵੀ ਸ਼ਤਰੰਜ ਅਕੇਲੇ ਖੇਡਦਾ ਹਾਂ ਕਿਉਂਕਿ,
ਦੋਸਤਾਂ ਦੇ ਖ਼ਿਲਾਫ਼ ਚਾਲ ਚਲਣਾ ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਆਂਦਾ।
ਆੱਜ ਵੀ ਕੋਈ ਮੁਸਕਰਾਂਦਾ ਹੋਇਆ ਚਿਹਰਾ ਦੇਖਦਾ ਹਾਂ,
ਤਾਂ ਦਿਲ ਤੋਂ ਦੁਆ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਮੋਹੱਬਤ ਨਾ ਹੋਵੇ।
punjabi love shayari 2 lines 2025
ਬੜੀ ਅਜੀਬ ਸੀ ਹਾਲਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਮੋਹੱਬਤ ਵਿੱਚ,
ਉਦਾਸ ਜਦੋਂ ਯਾਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕਸੂਰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਗਦਾ ਹੈ।
ਹਾਵੀ ਉਹ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਯੂਂ ਮੇਰੀ ਜਾਤ ‘ਤੇ,
ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਆਪਣੇ ਰੰਗ ਵਿੱਚ ਮੈਨੂੰ ਰੰਗ ਲਿਆ ਹੋਵੇ।
ਲੋਗ ਮਰਦੇ ਹਨ ਐਸੀ ਮੋਹੱਬਤ ਲਈ,
ਜੈਸੀ ਮੈਂ ਤੂੰ ਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹਾਂ।
ਤੁਮ ਕੋ ਆਪਣੀ ਮਿਸਾਲ ਦਿਤਾ ਹਾਂ,
ਇਸ਼ਕ ਜ਼ਿੰਦਾਂ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿਤਾ ਹੈ।
ਦਿਲ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਮੈਂ ਨੇ,
ਆਗ ਜੇਹੀਆਂ ਸੀ ਖਾਹਿਸ਼ਾਂ ਇਸ ਦੀ।
ਇਤਨਾ ਵੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਨਾ ਹੁਆ ਕਰ ਏ ਮੌਸਮ,
ਹੁਣ ਹਰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਕੋਲ ਮਹਿਲੂਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।
ਏ ਇਸ਼ਕ ਤੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਫਰਿਸ਼ਤੇ ਹੋ ਕਿਆ,
ਜਿਸ ਤੋਂ ਵੀ ਮਿਲਦੇ ਹੋ ਮਾਰ ਹੀ ਦਿੰਦੇ ਹੋ।
ਕਬ ਨਹੀਂ ਨਾਜ਼ ਉਠਾਏ ਹਨ ਤੁਮਹਾਰੇ ਮੈਂ ਨੇ,
ਦੇਖੋ ਆਂਚਲ ‘ਤੇ ਸਜਾਏ ਹਨ ਸਿਤਾਰੇ ਮੈਂ ਨੇ।
ਕੀ ਤਰਕ ਮੋਹੱਬਤ ਤੋ ਲਿਆ ਦਰਦ-ਏ-ਜਿਗਰ ਮੋਲ,
ਪਰੀਜ਼ ਤੋਂ ਦਿਲ ਅੱਰ ਵੀ ਬਿਮਾਰ ਪੜਾ ਹੈ।
ਲੋਗ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਮੋਹੱਬਤ ਇੱਕ ਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ,
ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਦੇਖਾਂ, ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਵਾਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
ਮੇਰੇ ਸੁਕੂਨ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ,
ਮੇਰੀ ਅਜ਼ੀਤ ਦੀ ਆਖ਼ਰੀ ਹੱਦ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਮੋਹੱਬਤ ਦਾ ਤਾਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਪਰ,
ਇਨਸਾਨ ਨਫ਼ਰਤ ਦਿਲ ਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਮੋਹੱਬਤ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲੂਬ ਜਦੋਂ ਲਾ-ਹਾਸਲ ਹੋ,
ਇਨਸਾਨ ਮਰ ਤਾਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ।
ਸੁਣੋ ਮੈਨੂੰ ਮਰਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੁਮਹਾਰੇ ਨਾਲ ਜੀਣਾ ਹੈ।
ਹਰ ਦਿਲ ਦੇ ਮੁਕੱਦਰ ਵਿੱਚ ਮੋਹੱਬਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
ਹਰ ਸ਼ਖ਼ਸ ਤੋਂ ਹਰ ਸ਼ਖ਼ਸ ਵਫ਼ਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।
ਜਾਲੇ ਆਪਣੀ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣੇ ਦੋ,
ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿਸ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਜਾਏ।
ਮੈਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹਾਂ ਕਿ ਉਹ ਤੇ ਹੋਰ ਜੀ ਲੇ,
ਲੈਕਿਨ ਉਹ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ‘ਤੇ ਮਰਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।
ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਜ ਕੇ ਸੰਵਰ ਗਏ ਹੋਂਗੇ,
ਦੇਖਣ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਮਰ ਗਏ ਹੋਂਗੇ।
ਤੂ ਮਿਲੇ ਜਾਂ ਨਾ ਮਿਲੇ ਮੇਰੇ ਮੁਕੱਦਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ,
ਸੁਕੂਨ ਬਹੁਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੂੰਹੀਂ ਆਪਣਾ ਸੋਚ ਕੇ।
Love Shayari In Punjabi In Hindi
ਇਸਨੂੰ ਘ਼ੁਰੂਰ ਮਾਨ ਲੈਣ ਜਾਂ ਫਿਰ ਅਦਾਇਗ਼ੇ ਯਾਰ,
ਜੋ ਗੁਫਤਗੂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਲੀਕਿਆਂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਗਏ,
ਜਿਸ ਦਿਨ ਉਸਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਖਾਸ ਹੈ,
ਉਸ ਦਿਨ ਤੋਂ ਉਸ ਦੇ ਤੌਰ ਤਰੀਕੇ ਬਦਲ ਗਏ।
ਤੁਝ ਕੋ ਪਾ ਕਰ ਵੀ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ,
ਤੇਰੇ ਹੋ ਕੇ ਵੀ, ਬੇ ਸਹਾਰੇ ਹਨ।
ਹੋਤਾ ਹੈ ਰਾਜ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਵ ਦੋਸਤਾਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਫਾਸ਼,
ਅੱਖਾਂ ਜ਼ਬਾਨ ਤਾਂ ਨਹੀਂ, ਪਰ ਬੇ ਜ਼ਬਾਨ ਵੀ ਨਹੀਂ।
ਸਾਂਸਾਂ ਦਾ ਸਫ਼ਰ ਤੂੰ ਤੋਂ ਤੂੰ ਤੱਕ ਹੈ,
ਹਾਂ ਮੇਰੀ ਮੋਹੱਬਤ ਵੀ ਤੂੰ ਤੋਂ ਤੂੰ ਤੱਕ ਹੈ।
ਸੁਣੋ ਇੱਕ ਕੰਮ ਕਰ ਦੋ,
ਖੁਦ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਨਾਮ ਕਰ ਦੋ।
ਨਕਾਬ ਕੀਆ ਛਪਾਏਗਾ ਸ਼ਬਾਬ ਹਸਨ ਨੂੰ,
ਨਿਗਾਹ-ਏ-ਇਸ਼ਕ ਤੋ ਪੱਥਰ ਵੀ ਛੀਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਸਮਝ ਕੇ ਮਾਲ ਗਨੀਮਤ ਮੈਨੂੰ,
ਉਸ ਦੀ ਯਾਦਾਂ ਨੇ ਬੇਪਨਾਹ ਲੁੱਟਾ।
ਮੇਰੇ ਹੋਂਠਾਂ ਤੇ ਕਿਸੇ ਲਮਸ ਦੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਹੈ ਸ਼ਦੀਦ,
ऐसा ਕੁਝ ਕਰ ਮੈਂਨੂੰ ਸਿਗਰੇਟ ਨੂਂ ਜਲਾਉਣਾ ਨਾ ਪੜੇ।
ਕਸਮ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸ਼ੌਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੋਹੱਬਤ ਕਰਨ ਦਾ,
ਉਹ ਤਾਂ ਵੇਖਾ ਤੈਨੂੰ, ਦਿਲ ਬਗਾਵਤ ਕਰ ਬੈਠਾ।
ਮੈਂਨੂੰ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋਂਗੇ ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਚਾਹਨ ਵਾਲੇ,
ਮਗਰ ਮੈਂਨੂੰ ਮੋਹੱਬਤ ਆਪਣੀ ਮੋਹੱਬਤ ਤੋਂ ਹੈ।
ਗਿਲਾ ਵੀ ਤੂੰਹੀਂ ਬਹੁਤ ਹੈ, ਮਗਰ ਮੋਹੱਬਤ ਵੀ,
ਉਹ ਗੱਲ ਆਪਣੀ ਜਗਾ ਹੈ, ਇਹ ਗੱਲ ਆਪਣੀ ਜਗਾ।
ਸੁਣਾ ਹੈ ਮੋਹੱਬਤ ਕਰ ਲੀ ਹੈ ਤੂੰਹੀਂ,
ਹੁਣ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲੋਗੇ, ਪਾਗਲਖਾਨੇ ਜਾਂ ਮਹਖਾਨੇ?
ਕਾਸ਼ ਤੂੰ ਐਸੇ ਮੇਰੇ ਹੋ ਜਾਏ,
ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਸਿਰਫ ਮੇਰਾ ਹੈ।
ਕੋਈ ਹੋਰ ਤਲੁੱਕ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ,
ਥੀ ਮੋਹੱਬਤ ਤਾਂ ਮਰ ਗਈ ਕਿਵੇਂ।
ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਹੋਂਦੀ,
ਇਹ ਮੋਹੱਬਤ ਹੈ ਮੀਅں! ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਸਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ।
ਲੋਕ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਤੂੰ ਅਬ ਵੀ ਖਫ਼ਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ,
ਤੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨੇ ਤਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਕਿਹਾ ਹੈ ਮੇਰੇ ਤੋਂ।
ਤੂੰ ਮਿਲੇ ਜਾਂ ਨਾ ਮਿਲੇ ਮੇਰੇ ਮੁਕੱਦਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ,
ਸਕੂਨ ਬਹੁਤ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਸੋਚ ਕੇ।
ਮੈਂ ਇਸ ਜਮਾਨੇ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਲੜਕਾ ਹਾਂ,
ਮੇਰਾ ਸ਼ੁਮਾਰ ਜੋ ਹੋਇਆ ਹੈ ਤਿਹਾਡੇ ਅਸਾਸਿਆਂ ਵਿੱਚ।
Punjabi Shayari Sad Love
ਇਹ ਜ਼ੁਨੂੰ ਹੈ ਕਿ ਮੋਹੱਬਤ ਦੀ ਆਲਾਮਤ ਕੋਈ,
ਤੇਰੀ ਸੂਰਤ, ਮੈਨੂੰ ਹਰ ਸ਼ੈ ਵਿੱਚ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੀ ਹੈ।
ਪੁੱਛਾ ਕਿਸੀ ਨੇ ਕੌਣ ਸੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਪਸੰਦ ਹੈ,
ਮੈਂਨੇ ਤਿਹਾਡੀ ਸਾਂਸ ਦਾ ਕਹਾਣੀ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤੀ।
ਹੁਆ ਹੈ ਤੂੰਹੀਂ ਬਿਛੜਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਹ ਮਾਲੂਮ,
ਕਿ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਕ ਦੁਨੀਆ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਇਸ ਸ਼ਖ਼ਸ ਤੋਂ ਬਸ ਇਤਨਾ ਸਾ ਤਲੁੱਕ ਹੈ,
ਉਸਨੂੰ ਜਦੋਂ ਦਰਦ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਯੂਂ ਯਾਦ ਆ ਕੇ ਇਤਨਾ ਬੇਚੈਨ ਨਾ ਕੀਤਾ ਕਰੋ,
ਅਕ ਇਹੀ ਸਜ਼ਾ ਕਾਫ਼ੀ ਹੈ ਕਿ ਪਾਸ ਨਹੀਂ ਹੋ ਤੁਸੀਂ।
ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਉੱਥੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ,
ਆਓ ਗ਼ਾਲਿਬ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਘਰ ਦੀ ਦੀਵਾਰ ਚੂਮ ਆਉਂਦੇ ਹਾਂ।
ਖੋਏ ਤੇਰੇ ਖ਼ਿਆਲ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਨੂੰ,
ਲਮਹਾਤ ਵਿੱਚ ਸਮਟ ਗਏ ਸਦੀਓਂ ਦੇ ਸਿਲਸਿਲੇ।
ਉਸ ਦੀ ਯਾਦ ਆਈ ਹੈ ਸਾਂਸਾਂ ਜ਼ਰਾ ਆਹਿਸਤਾ ਚਲੋ,
ਧੜਕਣਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਖਲਲ ਪੈਂਦਾ ਹੈ।
ਅੰਜਾਮ ਵਫ਼ਾ ਇਹ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਵੀ ਮੁਹੱਬਤ ਕੀਤੀ,
ਮਰਨ ਦੀ ਦੁਆ ਮੰਗੀ ਜੀਣ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਪਾਈ।
ਸੁਣੋ ਮੈਨੂੰ ਮਰਨੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ,
ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੂੰਹਾਡੇ ਨਾਲ ਜੀਣਾ ਹੈ।
ਹਾਏ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਅਸੀਂ ਭੁੱਲਾ ਰੱਖਿਆ ਹੈ,
ਯਾਦ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਸਾਂਸਾਂ ਤੋਂ ਲਿਪਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
ਮੁਹੱਬਤ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੈ ਫਰਕ ਜੀਣੇ ਅਤੇ ਮਰਨੇ ਦਾ,
ਉਸੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਜੀਉਂਦੇ ਹਾਂ ਜਿਸ ਕਾਫ਼ਰ ਤੇ ਦਮ ਨਿਕਲ੍ਹੇ।
ਬਰਸੋਂ ਤੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਆ ਕੇ ਠਹਿਰਾ ਹਾਂ,
ਕਦੇ ਮुझ ਤੋਂ ਮਿਲਣ ਆ ਜਾਂਦੇ ਤਾਂ ਕੀ ਜਾਤਾ।
ਖ਼ਵਾਬ ਮਹਿੰਗੇ ਬਹੁਤ ਪੜੇ ਸਾਨੂੰ,
ਗ਼ਮ ਦੀ ਮਕ਼ਰੂਜ਼ ਹੋ ਗਈਆਂ ਅੱਖਾਂ।
ਭਲਾ ਪਾਉਣਾ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੈ ਸਬ ਕੁਝ ਯਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,
ਮਹੋਬਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਸ ਲਈ ਬਰਬਾਦ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਮਹੋਬਤ ਦੀ ਤਾਂ ਕੋਈ ਹੱਦ, ਕੋਈ ਸਰਹੱਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ,
ਸਾਡੇ ਦਰਮਿਆਨ ਇਹ ਫਾਸਲੇ, ਕਿਵੇਂ ਨਿਕਲ ਆਏ।
ਕੀ ਖ਼ਬਰ ਹੁਣ ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ,
ਖੁਸ਼ ਰਹੇ ਯਾਰ ਜਿੱਥੇ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕੁਝ ਨਾ ਉਖਾੜ ਸਕੋਗੇ ਸਾਨੂੰ ਦੁਸ਼ਮਨੀ ਕਰਕੇ
ਸਾਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨਾ ਹੈ ਤਾਂ ਸਾਨੂੰ ਮੋਹਬਤ ਕਰਲੇ
Punjabi love Shayari Copy paste
ਕੀ ਕਹਾਂ ਹੁਣ ਇਸ਼ਕ ਦੇ ਦੱਖਤ ਛੁਪਾਉਣ ਲਈ
ਤੁਸੀਂ ਜਾਣਦੇ ਹੋ ਨਾ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਬਹਾਨਾ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ
ਨਹੀਂ ਦਿਲ ਦੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਅਲੱਗ ਨਾ ਮੁਹੱਬਤ ਦੇ ਅੰਦਾਜ਼ ਅਲੱਗ
ਥੀ ਬਾਤ ਲਕੀਰਾਂ ਦੀ ਤੇਰੇ ਹੱਥ ਅਲੱਗ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਅਲੱਗ
ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸ਼ਖ਼ਸ ਦੇ ਅਫਲਾਸ਼ ‘ਤੇ ਰਹਮ ਆਉਂਦਾ ਹੈ
ਜਿਸ ਨੂੰ ਹਰ ਚੀਜ਼ ਮਿਲੀ, ਸਿਰਫ਼ ਮੁਹੱਬਤ ਨਾ ਮਿਲੀ
ਕਬ ਨਹੀਂ ਨਾਜ਼ ਉਠਾਏ ਹਨ ਤਮੇਰੇ ਮੈਂਨੇ
ਦੇਖੋ ਆਂਚਲ ‘ਤੇ ਸਜਾਏ ਹਨ ਸਿਤਾਰੇ ਮੈਂਨੇ
ਤੁਝ ਕੋ ਦਾਓਂ ਹੈ ਮੋਹੱਬਤ ਵਿਚ ਗ੍ਰਿਫਤਾਰੀ ਦਾ
ਲਾ ਦਿਖਾ ਪਾੂੰ ਮੈਂ “ਜ਼ੰਜੀਰ” ਸਾਡੇ ਜੇਸੀ
ਤੁਮ ਮੈਨੂੰ ਭੂਲ ਵੀ ਜਾਓ ਇਹ ਹੱਕ ਹੈ ਤੁਮ ਕੋ
ਮੇਰੀ ਬਾਤ ਅਤੇ ਹੈ ਮੈਂ ਨੇ ਤੋ ਮੋਹੱਬਤ ਕੀ ਹੈ
ਕੋਈ ਦੀਵਾਰ ਵੀ ਨਹੀਂ
ਮੈਂ ਫਿਰ ਵੀ ਕੈਦ ਹਾਂ ਤੂੰਝ ਵਿੱਚ
ਮੇਰਾ ਹਰ ਦਿਨ ਖੂਬਸੂਰਤ ਬਣਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਤੇਰਾ ਸਾਥ
ਚੰਦ ਲਮ੍ਹਿਆਂ ਦੀਆਂ ਬਾਤਾਂ ਅਤੇ ਕੁਝ ਪਲਾਂ ਦਾ ਮੁਸਕਰਾਣਾ
ਹਮ ਤੂੰਹੀਂ ਕਿਤਨਾ ਚਾਹਤੇ ਹੀਂ, ਅਨ ਉਲਝਣਾਂ ਵਿੱਚ ਮਤ ਪੜੋ
ਤੂੰਹਾਡੇ ਤੋ ਗਮਾਨਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਇਹ ਬਹੁਤ ਆਗੇ ਦੀ ਬਾਤ ਹੈ
ਮੇਰੇਹੋਂਠਾਂ ‘ਤੇ ਕਿਸੀ ਲਮਸ ਦੀ ਖਾਹਿਸ਼ ਹੈ ਸ਼ਦੀਦ
ਐਸਾ ਕੁਝ ਕਰ ਮੈਨੂੰ ਸਿਗਰੈਟ ਨੂੰ ਜਲਾਉਣਾ ਨਾਹ ਪਏ
ਮੁਹੱਬਤ ਨੂੰ ਇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਇਸ਼ਕ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਜ਼ੁਨੂੰਨ ਮਿਲਾ
ਲੁਟਾ ਕੇ ਸਭ ਕੁਝ ਮੈਨੂੰ ਤਬ ਜਾ ਕੇ ਸੁਕੂਨ
ਬੜੀ ਮੁਸ਼ਕਲ ਉਸਨੂੰ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹਾਂ
ਜਦੋਂ ਉਹ ਲੜਦਾ ਹੈ ਖੁਦ ਖ਼ਤਾ ਕਰ ਕੇ
ਪੂਰੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਜੇਕਰ ਕੋਈ ਕਹਾਣੀ ਹੁੰਦੀ
ਇਹ ਮੁਹੱਬਤ ਹੈ ਮियाँ! ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਸਕ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ
ਬਿਨਾ ਮਤਲਬ ਦੇ ਗੱਲ ਕਰੇ ਮੁਝ ਤੋਂ
ਐਸੇ ਇੱਕ ਸ਼ਖ਼ਸ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿੱਚ ਹਾਂ
ਦੋ ਚਾਰ ਦਿਨ ਦੀ ਦੋਸਤੀ ਹਮ ਕੋ ਨਹੀਂ ਕਬੂਲ
ਨਫ਼ਰਤ ਕਰੋ ਯਾ ਪਿਆਰ ਕਰੋ ਹਸ਼ਰ ਤੱਕ ਕਰੋ
ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਮੌਸਮ ਬੜਾ ਸੁਹਾਣਾ ਲੱਗੇ
ਮੈਂ ਇੱਕ ਸ਼ਾਮ ਚੁਰਾ ਲਾਂ ਜੇਕਰ ਬੁਰਾ ਨਾ ਲੱਗੇ
ਹਾਏ ਉਹ ਤੇਰੀ ਕਸਮਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਅਦੇ
ਅਬਲੀਸ ਵੀ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇਗਾ
ਜਾਲੇ ਆਪਣੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਦੇ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਰਹਿਣੇ ਦੋ
ਨਹੀਂ ਜਾਣਦੇ ਕਿਸ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੀ ਸ਼ਾਮ ਹੋ ਜਾਵੇ
ਨਿਸ਼ਕਰਸ਼ (Conclusion):
ਅਸੀਂ ਆਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ ਕਿ ਇਹ “80+ ਲਵ ਸ਼ਾਇਰੀ ਇਨ ਪੰਜਾਬੀ (ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ)” ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲ ਨੂੰ ਛੂਹਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ। ਪਿਆਰ ਦੀਆਂ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਬਦਾਂ ਰਾਹੀਂ ਜ਼ਾਹਿਰ ਕਰਨਾ ਹਮੇਸ਼ਾ ਸੌਖਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ, ਪਰ ਪੰਜਾਬੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਅਣਮਿੱਠਾ ਰੂਪ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਇਹ ਦੋ ਲਾਈਨਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਸ਼ਾਇਰੀਆਂ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਤੁਹਾਡੀ ਮਹਬੂਬ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਦਾ ਵਾਧੂ ਢੰਗ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਇਹ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਅਨਕਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਬਿਨਾ ਕਿਹਾ ਸਮਝਾ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਵੰਡੋ, ਪਿਆਰ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋ, ਅਤੇ ਹਰ ਸ਼ਾਇਰੀ ਨਾਲ ਇਕ ਨਵੀਂ ਰੂਹਾਨੀਤ ਬਣਾਓ।
